Tweekleurige tomaten zijn mooi en lekker!

'Black Zebra'


'Copia'


'Fuzzy Wuzzy'


'Green Copia'


'Green Zebra'


'Red Zebra'


'Tonnelet'


'White Tomesol'

Iedereen kent wel de klassieke rode of gele tomaten.
Er bestaan ook tweekleurige of bicolore (gestreepte) tomaten die mooi en lekker zijn. Zo kan u met uw ogen genieten van deze bijzondere vruchten.
Er zijn tweekleurige tomaten van klein (kers) tot de grootte van een normale vleestomaat.
Er bestaan ook Roma-tomaten die tweekleurig zijn. Zelfs tweekleurige of gestreepte tomaten met een fruitsmaak zijn er!

Een overzicht van enkele interessante tweekleurige tomaten:
'Black Zebra': zwartrood gevlekte cocktailtomaat.
'Copia': Geelrood gestreepte dikke vleestomaat.
'Fuzzy Wuzzy': roodgeel gestreept Romatomaatje. Sterk behaarde, sierlijke pottomaat.
'Green Copia': Groenrood gestreepte vleestomaat. Zoet en krokant vruchtvlees.
'Green Zebra' (Groene tijger tomaat, zebra tomaat): Groengele cocktail. Fruitig en sappig
'Red Zebra': Roodgroen gestreept; fruitige smaak
'Tonnelet': Groenrood gestreepte Roma-tomaat
'White Tomesol': Ivoorwitte vleestomaat met licht roze geaderd vruchtvlees.

Tomaten kan u de ganse dag eten, van 's morgens bij het ontbijt, tot 's avonds aan de TV!
Meer lezen over bijzondere tomatenrassen.
Uitvoerige informatie over het zaaien, rassenkeuze, teelt en verzorging van tomaten kan u vinden in de "Groente & Fruit Encyclopedie".
Meer lezen over de Groente & Fruit Encyclopedie (Auteurs: Luc Dedeene & Guy De Kinder, Kosmos Uitgevers)
-
Meer teeltinformatie van tomaten en andere groenten lezen op plantaardig.com.

Zomerstekken of scheutstekken van braambessen.

Braambessen- Rubus fruticosus/ Rubus Hybriden, een gemakkelijke kleinfruitsoort, kan men vermeerderen d.m.v. wortelstekken, zomerstekken en afleggen. De gemakkelijkste vermeerderingswijze is d.m.v. topafleggen.
De beste stektijd is augustus-begin september.
Men kan stekken met één oog (knop) en met twee ogen (knoppen) gebruiken (= lidstek). De steklengte is ca 10 cm. Knip de stekken onder en boven een blad af en verwijder de onderste bladeren. Steek de stekken in een luchtige stekgrond en druk de stekken onderaan licht aan.
De stekken worden onder glas geplaatst bij een bodemtemperatuur van 20° C..
Voor Rubus 'Thornless Evergreen' geeft een mengsel van 4 delen turf en 1 deel zand het beste resultaat.
Meer lezen over zomerstekken bij braambessen.
Bramen en taybessen zijn ook gemakkelijk te vermeerderen door middel van topafleggers. Meer lezen over het vermeerderen van planten.

Zomersnoei bij fruitbomen (Herhaling)

Sommige fruitsoorten kunnen beter in de zomer gesnoeid worden dan in de winter. De snoeiwonden genezen sneller, de groeireactie is minder sterk en het resultaat blijft langer zichtbaar. Steenfruit (pruim, perzik, abrikoos, kers), rode bessen, zwarte trosbessen, braambessen, frambozen en druiven mogen tijdens de zomermaanden gesnoeid worden. Doordat het gewas luchtiger wordt, is er minder gevaar op uitbreiding van schimmels.
Tijdens abnormaal zonnig weer (+25°C.) kan de zomersnoei beter niet uitgevoerd worden. Het gevaar voor zonnebrand op de vruchten is dan te groot. De zon mag niet rechtstreeks schijnen op vruchten, bessen en druiven.
Verwijder bij appelbomen de witziektescheuten (witziektepluimen) om nieuw infecties te voorkomen.
Bij alle fruitbomen die geënt werden moet nog steeds de wildopslag goed verwijderd worden.
Meer lezen over zomersnoei bij fruitbomen.
Walnoten (okkernoten) kunnen best in augustus of september gesnoeid worden.
De meeste steenfruitsoorten (Prunus-soorten zoals o.a. pruimenbomen, kersenbomen, perzikbomen en abrikozen) worden tijdens de zomerperiode gesnoeid!
Meer lezen over het snoeien van fruitbomen en fruitstruiken in de fruit-snoeikalender.

Productieve late pruimenrassen

'Warwickshire Drooper', een laatrijpende gele pruim die zeer productief is.



'Victoria' (syn. Queen Victoria, Reine Victoria), een zeer productieve koninginnepruim. Bijna jaarlijks verzekerd van vruchten!

Steengoed met steenfruit! Bij sommige fruitliefhebbers valt de oogst van de pruimen tegen.

Een tegenvallende oogst kan verschillende oorzaken hebben:
- Een laat productief en sterkgroeiend ras aangeplant
- Geen of onvoldoende bestuiving van een ander pruimenras in de omgeving.
- Slecht weer tijdens de bloei (regen of vorst)
- Te sterke groei door verkeerde snoei of te sterke bemesting
- Veel schade door wespen of vogels

De laatrijpende pruimenrassen 'Victoria' (syn. 'Reine Victoria', 'Queen Victoria') en 'Warwickshire Drooper' rijpen einde augustus - begin september.
Het zijn beide zelfbestuivende pruimenrassen die geen extra bestuiver nodig hebben.
Een nadeel van deze rassen is dat deze bomen meestal té productief zijn en veel dunwerk vragen. Ook moeten deze bomen op een zonnige standplaats staan. In Nederland kan de rijping van Warwickshire Drooper mogelijk te laat komen.
'Victoria' is bij de meeste boomkwekers gemakkelijk te bekomen. 'Warwickshire Drooper' is vermoedelijk moeilijk te vinden.

Andere interessante late pruimenrassen zijn o.a. 'Altesse Simple'-typen (Blauwe kwetspruimen) en 'Sainte Catharine' (geel)

Gebruik van de vruchten:
- Mits goed gedund: eetpruimen voor verse consumptie. Ook zeer geschikt om te verwerken tot confituur/ jam.
- Indien niet of onvoldoende gedund: enkel geschikt om te verwerken tot confituur/ jam.
De onrijpe vruchten zijn zeer geschikt om te verwerken tot confituur!
De stenen zitten goed los in de vruchten, waardoor ze gemakkelijk te gebruiken zijn voor confituur (jam) of om in te vriezen.

Kijk uit bij de pluk van pruimen, want de wespen lusten ook wel zoete vruchten!

Meer lezen over pruimenrassen, pruimenbomen, snoei, bestuiving en verzorging.
Snoei 'Victoria'-pruimenbomen zo weinig mogelijk! De bomen zijn erg gevoelig voor de loodglansschimmel als ze in de winter worden gesnoeid.
Afgebroken takken en steile rugtwijgen kunnen best direct na de oogst verwijderd worden.
Meer lezen over het snoeien van fruitbomen en fruitsoorten.

Walnoten/ okkernoten: blad- en vruchtschimmels

Niet alle walnotenrassen zijn even gevoelig aan schimmelziekten en bladval!
Plant geen walnoten/okkernoten op natte gronden.
Oudere notenrassen zijn dikwijls vatbaar voor bacteriebrand, brandvlekkerigheid en schaalgebreken. De heel dikke zgn. paardennoten zijn meer vatbaar.
Ruim bij een aantasting door bladschimmels de afgevallen notenbladeren en vruchten goed op om nieuwe infectie te voorkomen. (Juglans regia - gewone walnoot of okkernoot) Sommige okkernotenzaailingen zijn bijzonder vatbaar voor bladschimmels en bacterieziekten.

Blad- en vruchtvlekkenziekten van okkernoot kan o.a. 2 oorzaken hebben:
1) Bacteriebrand - Bacterial blight:
Xanthomonas campestris pv. juglandis(Pierce) Dye
Pseudomonas (Xanthomonas) juglandis.
Op de bladeren van okkernoot/ walnoot komen kleine bruine vlekjes, bij sterke aantasting bladval.
Op de bolsters ontstaan zwarte natte rottige vlekken. Bij vroege zomerinfectie dringen de bacteriën door de schaal zodat de noot rot en verslijmt (= natrot).

2) Brandvlekkerigheid/ Bladvlekkenziekte of Antharacnose bij Juglans
Gnomonia leptostyla (con. v. Marssonia juglandis).
Zowel op de bladbovenzijde als op de onderzijde vrij grote, soms zwarte hoekige vlekken. Ziek notenblad vergeelt en valt vroegtijdig af.
Op de scheuten en bolsters ietwat ingezonken scherpbegrensde bruine vlekken. De noot zelf kan ook soms bruin worden en verdrogen (= droogrot).
Preventie:
Ruim na het vallen van de bladeren (en de zieke vruchten) alles goed op en vernietig ze of composteer ze. Gebruik deze compost NIET opnieuw in de omgeving van notenbomen!

Meer lezen over blad en vruchtvlekkenziekte bij walnoten (okkernoten).
De walnootgalmijt kan soms bladmisvormingen (bobbels) veroorzaken. De gevolgen hiervan zijn erg beperkt.
Meer lezen over de walnotengalmijt of viltmijt.
Op andere plantensoorten kunnen er enigszins gelijkende bladschimmels voorkomen.
Meer lezen over plantenziekten en plagen op fruit-, groente- en sierplanten.

Druiven: Lamsteligheid en verdroogde bessen

UITZICHT en TIJDSTIP VAN DE BESCHADIGING:
Bij lamsteligheid verkurken sommige bessensteeltjes en verdrogen sommige (druiven)bessen. De verkurking heeft een bruine kleur. Doordat de steeltjes verdrogen kan het sap niet meer doorstromen tot bij de bessen. De druiven blijven zuur van smaak.
Meestal begint dit probleem bij het begin van de rijping.
ENKELE MOGELIJKE OORZAKEN:
- Lamsteligheid komt vooral voor in kassen (serres) door een te hoge zoutconcentratie in de grond (Meestal door te veel kaliumrijke meststoffen te geven).
- Wortelsterfte of wortelbeschadiging door o.a. woelratten, woelmuizen of door de honingzwam.
- Onvoldoende humus in de grond
- Te lange okselscheuten (dieven)
PREVENTIE en BESTRIJDING:
- Probeer meer water te geven, een hogere luchtvochtigheid te houden en in de voormiddag de grond onder de druiven vochtig te maken. Giet op warme dagen de grondoppervlakte goed nat om de luchtvochtigheid te verhogen.
Meer lezen over lamsteligheid of stelenziekte bij druiventrossen.

Verwarring is mogelijk met besverbranding door de zon. Meer lezen over besverbranding op druiven.
Soms kunnen de bladeren van druiven abnormaal vroeg geel of rood verkleuren. Dat is meestal te wijten aan een tekort aan bepaalde voedingselementen.
Meer lezen over bladvergeling of bladchlorose bij druiven.
Soms kunnen er ook andere problemen voorkomen op druiven zoals o.a. bladval en meeldauw, ...
Meer lezen over plantenziekten en plagen bij druiven (Vitis vinifera).

Meer lezen over plantenziekten en plagen op fruit-, groente- en sierplanten.

Zonnebrand en besverbranding bij druiven (Vitis vinifera)

UITZICHT BESCHADIGING:
De druivenbessen worden bruin en verdrogen. Een aantal bessen per tros worden bruin. (Juli-augustus)
Op de onrijpe bessen ingezonken blauwachtige vlekken. Soms is het bessenvel slechts lichtjes gerimpeld.
OORZAAK:
Wateronttrekking door de zon.
Vooral de witte druivenrassen zijn gevoeliger. O.a. 'Muscat d'Alexandrie', ...
PREVENTIE:
Probeer een te sterke directe zonnestraling op de bessen voorkomen. De serre of kas tijdig afwitten.
Probeer de luchtvochtigheid (RV) niet te hoog houden. 's Morgens tijdig luchten en droogstoken zodat de bessen niet bedauwen. (Het water kan als een lens werken na het bedauwen van de vruchten. Dit veroorzaakt zonnebrand.)
Geef geen water bovenop de plant, maar enkel aan de voet van de plant.
Meer lezen over zonnebrand op druiven.
Soms is er verwarring mogelijk met lamsteligheid.
Meer lezen over lamsteligheid bij druiventrossen.
Meer lezen over zonnebrand, besverbranding en bruine gerimpelde bessen bij druiven.
Soms kunnen er ook andere problemen voorkomen op druiven zoals bladverkleuring, bladval, meeldauw, ...
Meer lezen over plantenziekten en plagen bij druiven (Vitis vinifera).

Ook andere fruitsoorten zijn soms gevoelig voor zonnebrand. Vooral sommige appelrassen kunnen hiermee problemen hebben.
Meer lezen over zonnebrand op appelbomen.
Meer lezen over plantenziekten en plagen op fruit-, groente- en sierplanten.

Snoeien van pruimenbomen.

Pruimenbomen (Prunus domestica) behoren tot de groep steenfruit. Pruimenbomen vragen in het algemeen weinig onderhoud en zijn relatief gemakkelijk te kweken en te snoeien.
Meestal kunnen de pruimenbomen verder met een beperkte snoei. Door de pruimenbomen te snoeien krijgt u een mooiere boomvorm, iets minder vruchten en minder takken die afbreken. De vruchten kunnen beter uitgroeien en smaken lekkerder door deze snoei.

Sommige pruimenrassen kan u beter zo weinig mogelijk snoeien, doordat ze kunnen afsterven bij zware snoei. Het snoeien in de winter wordt algemeen afgeraden bij steenfruit. Snoei bij een zomerse, droge dag zodat de wonden snel kunnen opdrogen.
Sterke (lange), verticaal groeiende twijgen worden meestal weggesnoeid ofwel horizontaal uitgebogen.
Verwijder ook te steil groeiend takken aan de harttak en de wildopslag van de onderstam. Verdroogde of beschimmelde vruchten worden ook verwijderd.

Meer lezen over het snoeien van pruimenbomen.
De meeste steenfruitsoorten (Prunus-soorten zoals o.a. pruimenbomen, kersenbomen, perzikbomen en abrikozen) worden tijdens de zomerperiode gesnoeid!
Meer lezen over snoeien van fruitbomen en fruitstruiken in de fruit-snoeikalender.

Veel schade van de pruimenmot of pruimenmade!

KLIK OP DE AFBEELDING OM DEZE TE VERGROTEN!

De pruimenmot/ pruimenmade (Grapholita funebrana, syn. Cydia funebrana) kan op halflate en late pruimenrassen veel schade veroorzaken. De vruchten bevatten boorgangen en roze rupsen.
Aangetaste vruchten zijn te herkennen aan een harsachtig druppeltje op de plaats waar de larve de vrucht heeft verlaten. Aangetaste vruchten rijpen ook vroeger af.
In de maand mei worden de eitjes afgelegd op de vruchtschil. Tussen half juli en einde augustus zijn er volwassen pruimenmotten van de tweede generatie die opnieuw eieren afzetten.

Feromooncapsules in een lijmval kunnen in de periode van de eiafzetting in de boom gehangen worden (Vanaf mei tot einde augustus). Deze capsules bevatten een geurstof die de pruimenmot lokt.
Lees ook vorige fruitblog van 15 mei over de pruimenmot of pruimenmade.
De schade van de pruimenmot lijkt enigszins op de schade van de pruimenzaagwesp.
Meer lezen over de pruimenmot/ pruimenmade - Grapholita funebrana, syn. Cydia funebrana.
Behalve pruimenmot en pruimenzaagwesp kunnen er soms ook nog andere plagen of ziekten voorkomen.
Meer lezen over ziekten en plagen op fruit-, groente- en sierplanten.

Snoeien van perzikbomen om ze gezond te houden!

Het jaarlijks snoeien van perzikbomen (Prunus persica) en nectarinebomen is nuttig om de bomen gezond, groeikrachtig en in een mooie vorm te houden. Door oudere perzikbomen te snoeien worden ze verjongd en blijven ze langer leven. Door te snoeien komt er meer licht onderin de boom, zodat daar ook bloemen en vruchten komen. Perziken, nectarines en amandelbomen zijn nauw verwant aan elkaar en worden op dezelfde manier en op hetzelfde tijdstip gesnoeid. De beste periode om perziken en ander steenfruit te snoeien is tussen half april en begin (half) september. Kies een droge, zonnige dag uit om te snoeien zodat de wonden snel opdrogen.
Meer lezen over het snoeien van perzikbomen.
Bij laatrijpende perzikrassen zoals 'Reine de Vergers' en 'Revita' kan u beter nog wat wachten met snoeien.
Meer lezen over pluktijd van perzik en nectarine.

Zaadwinning van tomaten

(Klik op de afbeelding om deze groter te maken)
Er is een zeer grote variatie in tomatenvormen, kleuren en smaken. Tomatenrassen die gemakkelijk verbasteren worden zoveel mogelijk afzonderlijk opgekweekt (o.a. de bestomaten en aardappelbladige rassen).
De vroegst rijpe en mooiste tomaten zijn meest aan te raden om zaden van te winnen. Het heeft weinig zin zaden van tomatenhybriden te winnen, deze zijn immers NIET zaadvast. Enkel van oude, zaadvaste tomatenrassen (heirloom tomaten) is het nuttig van zelf zaden te winnen. Van zieke tomaten kan je beter GEEN zaden winnen.
Doe de zaden in een glas en voeg er een beetje water bij. Laat de zaden enkele dagen gisten (schimmelen) op een warme plaats en spoel ze dan proper met water. Laten drogen, in zakjes doen en goed etiketteren.
Meer lezen over de zaadwinning en zaadbehandeling bij tomaten.
Meer lezen over bijzondere oude tomatenrassen.

Oculeren of schildgriffelen van onderstammen

Fruitbomen kan men niet vermeerderen door stekken en zal men daarom enten of oculeren op een onderstam.
Het oculeren wordt meestal in augustus gedaan, op onderstammen die goed groeien.
Het oculeren wordt vooral toegepast bij fruitbomen zoals pitfruit (appel, peer, kwee, mispel) en steenfruit (kers, perzik, nectarine, pruim, amandel, abrikoos). Planten die moeilijk wortelen bij het stekken kunnen meestal wel geoculeerd worden.
Het oculeren kan in augustus (begin september) bij goed weer en goed groeiende onderstammen toegepast worden.
De onderstam wordt T-vormig aangesneden en er wordt een schildje ingeschoven en toegebonden.
Voorkom mislukking: laat het oculatiehout niet uitdrogen, werk op actief groeiende onderstammen, werk proper en snij de overtollige schors af voor het toebinden.
In oktober kan gecontroleerd worden of de oculaties goed vastgegroeid zijn. (De bladsteel is geel en valt af bij aanraking. Het schildje is mooi groen.

Meer lezen over oculeren of schildgriffelen.
Bijkomende oculeertips.
Veredelen door Oculeren en chip-budding.
Oogenten of chipbudding wordt toegepast als de schors niet meer loskomt van de onderstam. Meer lezen over oogenten of chipbudding.
Fruitbomen worden meestal geoculeerd of geënt op een onderstam, terwijl houtig kleinfruit meestal gestekt wordt.
Gezaaide perzikbomen kunnen het volgende jaar geoculeerd worden met een ander perzik- of nectarineras. Mislukt de oculatie dan kan men de perzikzaailingen ook enten in het voorjaar. Geoculeerde of geënte perzikbomen geven vroeger vruchten dan gewone zaailingen.
Meer lezen over planten vermeerderen.

Perzikbomen eenvoudig vermeerderen door zaaien.

Snij de vruchten middendoor en haal de steen er uit. (Foto van 'Pink Peachy' een roze bloeiende sierperzik/ dwergperzik)



Reinig de steen goed en bewaar hem op een vochtige plaats (Bijvoorbeeld in een pot met wat potgrond). Indien de steen toch uitgedroogd is dan kan u hem 24 uur in water leggen en nadien in potgrond of zaaigrond bewaren.


(1)In maart worden de stenen horizontaal in volle grond gezaaid. De zaaidiepte is ca het dubbele van de zaaddikte (ca 4 cm). In een pot zaaien is ook mogelijk. (2)Eerst verschijnen de twee kiembladen en later de gewone bladeren (3). Zodra de bladeren afgevallen zijn in de herfst (winter) kan u de boom verplanten (4).


U kan de zaailingen gewoon laten groeien op een ruime plantafstand ofwel in de winter enten met een speciaal perzik- of nectarineras.
De volgende winter moeten de bomen op een ruime plantafstand geplant worden. (3 - 5 meter)

Perzikbomen (Prunus persica) kunnen vermeerderd worden door zaaien en door oculeren. Zaaien is een heel eenvoudige manier om planten te vermeerderen. De maanden augustus en september zijn meest geschikt om deze vermeerderingsmethode te doen.

Voor fruitbomen wordt het zaaien meestal niet gebruikt, met uitzondering voor sommige zaailingonderstammen (Hoogstam). Perzikbomen zijn een uitzondering, die wel met goed resultaat kunnen gezaaid worden, want perzikzaailingen geven ook goede eetbare vruchten.
De typische raseigenschappen (vruchtvleeskleur, vroegheid, groeihoogte, ...) gaan soms wel verloren. Het witvlezige ras 'Reine de Vergers' is meestal wel zaadvast.

Gezaaide perziken kunnen het volgende jaar gebruikt worden als onderstam. Op deze zaailingen kan u andere perzik- en nectarinerassen oculeren.
Meer lezen over het zaaien of stratificeren van perzikzaden.
Sommige fruitboomonderstammen kunnen gezaaid of gestekt worden, terwijl andere afgelegd moeten worden.
Meer lezen over (fruit)planten vermeerderen.
Ongeveer 2 tot 4 jaar na het zaaien kan u meestal vruchten plukken van de gezaaide perziken. Geoculeerde zaailingonderstammen geven na 1 tot 2 jaar reeds vruchten.
Meer lezen over het oogsten van perziken.

Vraatschade van de taxuskever bij aardbei en blauwe bes.

De gegroefde lapsnuitkever of taxuskever. (Otiorhynchus sulcatus). De kever wordt ook druivenhaan genoemd.


Plankje met aangevreten bladeren van blauwe bessen. Onder de houten plank kan de gegroefde lapsnuitkever (taxuskever) zich verstoppen.

KENMERKEN:
De roomkleurige (witte) larven vreten aan wortels, wortelstok en aan de stam net onder de grond. Bij ernstige aantasting sterven de planten af.
De zwarte snuitkevers vreten aan ronde happen uit de bladeren (bladrand) en aan de vruchten.
De kever is 7 tot 10 mm lang en donkergrijs van kleur met diepe, fijne groeven en kleine goudgele vlekken (haren) op zijn dekschild. Hij is uitsluitend ‘s nachts actief. Overdag verbergt hij zich vaak in de grond. De kevers kunnen niet vliegen.
Er zijn geen mannetjeskevers; de kevers planten zich uitsluitend parthenogenetisch voort.
Larven zijn ongeveer 9 -12 mm groot, roomkleurige/ crèmekleurig hebben een bruine kop. Ze hebben geen duidelijke poten en hebben een kromme vorm.
De eieren zijn 0,7 mm groot. Ze zijn eerst wit en verkleuren korte tijd later bruinachtig.
LEVENSWIJZE:
De gegroefde lapsnuitkever komt voor op aardbei, bosbes, druif, framboos en kruisbes. Ook op een groot aantal sierplanten kan deze kever veel schade aanbrengen: o.a. rozen, Hydrangea (hortensia), Rhododendron, Taxus, Camellia, Cyclamen, Fuchsia en Citrus-soorten. Vooral bij kuipplanten kan de larve veel schade aanbrengen.
Vanaf einde maart tot ca half mei is er veel vraatschade van de larven aan de wortels.
De volwassen (vrouwelijke) kevers ontstaan vanaf half mei tot einde augustus, waarbij er veel vraatschade aan de bladranden ontstaat.
Er worden in de grond eieren afgelegd vanaf half juli tot einde september.
Uit de eieren komen dan larven vanaf half juli tot half september. Deze larven vreten opnieuw aan de wortels.

In kassen kunnen verschillende generaties per jaar ontstaan en gebeurt de overwintering als larve en als kever.

PREVENTIE:
Zaai of plant struikboontjes of primula (= signaalplanten) in de omgeving van vatbare planten.
Een hulpmiddel om de dagschuwe kever te vinden is een plank neer te leggen, waar ze onder kruipen; in de nacht komen de kevers dan te voorschijn om bladeren aan te vreten. Controleer regelmatig onder die plant en vernietig de aanwezige kevers.

BESTRIJDING:
Een biologische bestrijding met parasitaire aaltjes als natuurlijke vijand zijn de taxuskever-larven gemakkelijk te bestrijden. Deze aaltjes vreten de larven van binnen op en vermeerderen zich snel om andere larven te zoeken.
De ideale tijd om deze larven te bestrijden is vanaf einde maart tot half juni en vanaf augustus tot begin oktober.

Indien de larven voorkomen in potten die binnen overwinteren, dan kan u het aaltje ook gebruiken als de grondtemperatuur minstens 10°Celsius is.
Het aangieten van aaltjes geeft mits goed toegepast een zeer goed resultaat. Bij toepasssing moet de grond vochtig zijn en 1 tot 2 weken vochtig blijven.

Meer lezen over de gegroefde lapsnuitkever, druivenhaan of taxuskever.
Behalve de taxuskever kunnen er ook andere schimmels en parasieten voorkomen.
Meer lezen over plantenziekten en plagen bij blauwe bessen.

Bescherming van druiventrossen.

'Ester' begint blauw te kleuren (Begin augustus). Het ideale moment om de tros te beschermen.


Een gaaszakje over de tros voorkomt schade van vogels en wespen.

Zodra de kleuring of rijping begint kan u best de druiventrossen beschermen!
Druiventrossen worden gemakkelijk aangetast door vogels, wespen en oorwormen. Zodra de bessen beginnen te rijpen/ te kleuren (augustus) kan u best een bescherming aanbrengen. Deze bescherming kan gebeuren met vogelnetten en met gaaszakjes.
Een volledige bescherming geven gaaszakjes waarin de trossen gestoken worden. Ook papieren (suiker)zakken zijn hiervoor bruikbaar mits de tros niet te groot is.
Doe dat werkje bij droog weer en vooraleer er schade is. Kleine en afwijkende trossen kunnen ook nog weggesnoeid worden, zodat de overige beter kunnen uitgroeien. In de fruittuin kunnen ook andere fruitsoorten zoals vijgen, perziken, nectarines, appels en peren beschermd worden met zakjes en wasknijpers.

Meer lezen over het beschermen van druiventrossen.
Uitvoerige informatie over het de rassenkeuze, teelt en verzorging van druiven kan u vinden in de "Groente & Fruit Encyclopedie".
Meer lezen over de Groente & Fruit Encyclopedie (Auteurs: Luc Dedeene & Guy De Kinder, Kosmos Uitgevers)

Valse meeldauw op druiven bij regenachtig weer!

(Klik op de afbeelding om deze te vergroten)
1) Olieachtige gele of bruine vlekken bovenop de druivenbladeren. Bij regen kan er veel uitbreiding zijn.
2) Witte schimmelsporen aan de onderzijde van de bladeren
3) Aangetaste bessen worden bruin en verdrogen.

SYMPTOMEN:
Op de bladbovenzijde zijn er gele olieachtige of bruine vlekken te zien en onderaan de druivenbladeren een grijs schimmelpluis.
De druivenbladeren verkleuren bruinrood, verschrompelen en vallen af. Een aantal bessen per druiventros beginnen te rotten. De druiventrossen worden bruin en de bessen beginnen te verdrogen.

OORZAAK:
Plasmopara (Peronospora) viticola of valse meeldauwschimmel.
Op de bovenkant van druivenbladeren ontstaan purperrode vlekken, die later geel en vervolgens bruin worden. Aan de onderkant van het blad zitten plekken met pluizige grauwwitte schimmelgroei. De infectie kan zich uitbreiden, waardoor grote stukken of zelfs een heel blad kunnen verkleuren en afsterven. Later ontstaan er bruine, verdroogde bessen. Vochtige omstandigheden zijn nodig om te kunnen ontkiemen. (= nat weerschimmel)

PREVENTIE en BESTRIJDING:
Om schimmeluitbreiding te voorkomen kan je de beschadigde druivenbessen best zo vlug mogelijk wegknippen (Krenten)

De aangetaste en overtollige bladeren moeten onmiddellijk worden verwijderd en de luchtcirculatie rond de planten moet worden verbeterd door ze meer ruimte te geven en onkruid of bodembedekkers goed te verwijderen.

In kassen/ serres helpt ventileren (luchten). Er mag niet over de plant gegoten worden! Tracht in de kas bij het water geven de druivenbladeren NIET nat te maken. Indien het gewas 's morgens nat staat tijdig luchten, zodat het zo vlug mogelijk kan opdrogen. Voorkom dat de druivenbessen tegen het glas komen door de twijgen met druiventrossen aan draden te binden.

Zorg voor een luchtig gewas dat snel kan opdrogen --> overtollige scheuten wegbreken, okselscheuten (dieven) wegbreken, ...

Snoei de onderste takken weg zodat de onderste 50 (70) cm goed vrij komt te staan en minder last krijgt van opspattend regenwater.

In het najaar de afgevallen druivenbladeren goed opruimen, want de schimmel overwintert hierin. Gooi de zieke bladeren niet op de composthoop, maar voer ze af naar een containerpark of in een GFT-container. De afgebladderde schors in de winter goed opruimen.

Gebruik preventieve bespuitingen met schimmelwerende producten en herhaal deze bij aanhoudend regenachtig weer. Behandelen vanaf een erwtgrootte tot 2 à 4 (6) weken voor de oogst (Afhankelijk van het gebruikte product). Gebruik enkel producten die erkend zijn voor gebruik op druivelaars!

Kies bij het aanplanten voor ziektetolerante druivenrassen.
Meer lezen over valse meeldauw bij druiven.

De symptomen van valse meeldauw (Peronospora) kunnen verward worden met die van echte meeldauw (Oidium). Bij echte meeldauw zit de schimmel op de bovenzijde van het blad en barsten de druiven open.
Lees meer over echte meeldauw bij druiven.

Behalve echte en valse meeldauw kunnen er soms ook nog andere problemen voorkomen. Lees meer over ziekten, plagen en gebrekziekten bij druiven.

Het is niet altijd eenvoudig om ziekten en plagen op cultuurplanten te herkennen. Weblinks plantenziekten en plagen: diagnose, voorkoming en biologische bestrijding bij fruit, groenten en sierplanten.

Okselscheuten bij druiven inkorten of verwijderen?

Innijpen van de okselscheuten op één blad. (Onderaan de twijgen)


Rode bladverkleuring bij 'Ester'. Laat de okselscheuten dan wat langer groeien.


'Ester', een blauwe vroege druif die begint te kleuren.

Dieven of zijscheuten verwijderen mag nu gebeuren om een meer ordelijk uitzicht en een luchtiger gewas te geven. Ook kan de druivelaar (Vitis vinifera) sneller opdrogen na regen zodat er minder gevaar is voor infectie of uitbreiding van Valse meeldauw (Peronospora). Sommige oudere rassen zoals o.a. 'Boskoops Glory' en 'Vroege van der Laan' zijn vatbaar voor valse meeldauw!

Het is ook nuttig omdat hiermee de wintersnoei veel gemakkelijker wordt en je kan de planten op een beperkte ruimte laten groeien. Bij het rijpen van de trossen is het ook gemakkelijker om ze met netten te beschermen tegen vogelvraat. Als de trossen minder verstopt zitten onder de bladeren, dan kunnen ze na regen ook sneller opdrogen, wat ze minder vatbaar maakt voor Botrytis (grijze schimmel)aantasting.

Let echter op: de onderste drie zijscheuten zal men meestal innijpen op 1 blad. De hogerstaande dieven mogen volledig weg.
Indien men de onderste zijcheuten toch volledig verwijderd, is er kans dat de "hoofdknop" - waarop men wil terugsnoeien de volgende winter - vroegtijdig uitloopt. Deze is dan verloren voor het volgende groeiseizoen. De groei wordt dan minder compact en tevens wordt het minder overzichtelijk om de wintersnoei vlot toe te passen.

Probeer het verwijderen van de okselscheuten (dieven) te spreiden over twee weken zodat de groei niet volledig stilvalt. Indien de groei stilvalt dan dikken de bessen onvoldoende en is er meer gevaar voor zonnebrand. Teveel zomersnoei doen is nadelig voor de kleuring en de smaak van de bessen.
Indien er een slechte bladstand (rood- of geelverkleuring) dan kan men de okselscheuten beter wat langer laten groeien om de fotosynthese over te nemen.
Meer lezen over het behandelen van okselscheuten bij druiven.

Regenachtig en warm weer is gevaarlijk voor het ontstaan van valse meeldauw. Lees meer over valse meeldauw bij druiven.
Valse meeldauw (Peronospora) kan soms verwart worden met echte meeldauw (Oidium). Lees meer over echte meeldauw bij druiven.
Bladvergeling of chlorose bij druiven komt vaak voor. Meer lezen over bladvergeling bij druiven.
Druivenbladgalmijt of pokkenmijt kan voor een ernstige groeiremming zorgen. Meer lezen over het voorkomen van de druivenbladgalmijt.

Wespenval om wespen te vangen

'Discovery', een vroege zomerappel met vraatschade van wespen.


Vraatschade van wespen aan de vroege zomerappel 'Discovery'


Doorgesneden plastieken fles met omgekeerde flessenteut. Opgevuld met suikerhoudende frisdrank.


Vlaanderen en Nederland worden geteisterd door een wespenplaag. Deze zwart-gele insecten zijn er deze zomer vroeg bij! Momenteel is er reeds veel schade aan rijpe pruimen, appels en peren. Binnenkort kunnen wespen ook rijpe druiven beschadigen.

Op een eenvoudige manier kan uzelf ook een val maken. Maak een val met als lokmiddel cola, gele limonade of bier met hoge gisting. De wespen zullen tot bij de vloeistof vliegen en nadien niet meer buiten geraken en verdrinken.
Eén val kan honderden wespen neutraliseren. Hang enkele vallen nabij rijpend fruit en de schade blijft beperkt.

Indien de wespen geen schade aanbrengen dan hoeft u geen wespenval aan te brengen. Wespen zijn immers ook nuttig want ze eten bladluizen, vliegen en muggen.

Na enkele dagen kunnen er honderden wespen in de val zitten en komen er enkel nog vliegen op af. U kan dan best de val leegmaken, reinigen en indien nodig opnieuw vullen met een suikerhoudende vloeistof.
Bij een gemakkelijk te onderhouden wespenval hoeft u enkel de onderste schroefdop leeg te maken.
Probeer niet op eigen houtje een wespennest te verdelgen! In één nest kunnen er 20 000 tot 50 000 wespen zitten. Als wespen doorhebben dat je hun nest wil vernietigen zetten ze immers masaal de aanval in!

Werkwijze voor het zelf maken van een wespenval:
Neem een plastiekfles van cola of water en snij met een scherp mes op ca 10 cm van de schroefdop horizonaal de fles door.
Van een andere fles (zelfde type fles) snijdt u opnieuw op 25 cm van de bovenzijde de fles door.
De kortste trechter duwt u in de langste trechter tot de bovenranden ongeveer gelijk zitten en mooi afsluiten. Indien de randen niet goed afsluiten dan kan u ze bij elkaar vastnieten of vastkleven met wat plakband. Indien er toch een kleine opening blijft, dan kunnen de wespen langsdaar ontsnappen.
Maak een klein gaatje links en rechts waarin u een draadje kan vastmaken om de fles omhoog te hangen in de boom.
Opvullen met suikerhoudende vloeistof.
De teut (schroefdopuiteinde) mag de vloeistof niet raken.

Meer lezen over ziekten en plagen op fruit-, groente- en sierplanten.

Fruitplanten te stekken in augustus.

Het vermeerderen van fruitsoorten of onderstammen door zomerstekken wordt zoveel mogelijk in de juiste maand toegepast en is eenvoudig op te zoeken in uw "Fruit ABC-Stekkalender". De meeste soorten houtig kleinfruit (trosbessen, bramen), vijgen en druiven (Vitis vinifera) kunnen vermeerderd worden door stekken.

Scheutstekken of zomerstekken worden tijdens de groeiperiode afgenomen en meestal in speciale stekgrond gestoken bij een hoge luchtvochtigheid en optimale temperatuur.
Als er teveel zonlicht is dan moet er afgeschermd worden om verwelking en verbranding te voorkomen.

Te stekken in augustus: kiwibessen, aardbeiboom, appelbes, kweepeer (Cydonia),gele kornoelje, boomtomaat, dadelpruim (Diospyros v.), vijgen, Japanse rozijnenboom, moerbei, passiebloem, driebladige (wilde) citroen, braambes, Japanse wijnbes, taybes, blauwe bes en druiven.

Meer lezen over het stektijdstip in de fruitstekkalender.
Meer lezen over de werkwijze bij het stekken (zomerstekken en winterstekken).
Het is niet altijd eenvoudig om cultuurplanten te vermeerderen door stekken. Soms zijn er andere vermeerderingsmethoden nodig zoals oculeren, enten of afleggen.

Ook op internet is nog veel extra informatie over het stekken, afleggen, marcotteren, oculeren en enten te vinden.
Weblinks i.v.m. het vermeerderen van planten door stekken, afleggen, oculeren en enten.

Te snoeien in augustus

Een deskundige fruitsnoei wordt zoveel mogelijk in de juiste maand toegepast. Bekijk nu onze handige fruit-snoeikalender; een handig overzicht wanneer wat te snoeien. Eenvoudig op te zoeken in deze "Fruit ABC-Snoeikalender".

Zomersnoei zal de groei wat meer afremmen (vertragen) en geeft een luchtigere gewas. Het kan een goede correctie zijn van de wintersnoei.
In augustus kan men zomersnoei doen bij o.a. kiwibessen, kiwi's, kersen, trosbessen en druiven toegepast worden. Tijdens de zomersnoei zal men jonge scheuten innijpen of intoppen. Hierdoor bekomt men veel kort vruchthout. Vooral interessant bij fruitsoorten die bessen of vruchten geven op kort vruchthout ofwel om een luchtig gewas te bekomen.

Een gewone (uitdunnings-)snoei kan men in augustus doen bij Japanse rozijnenboom, Prunus-soorten (steenfruit), walnoten (okkernoten), jostabessen, zomerframbozen, taybessen, trosbessen en kruisbessen.
De meeste steenfruitsoorten (Prunus-soorten zoals o.a. pruimenbomen, kersenbomen, perzikbomen en abrikozen) worden tijdens de zomerperiode gesnoeid!
Meer lezen over snoeien in de fruit-snoeikalender.

Bladval bij trosbessen en kruisbessen

Een vroegtijdige bladval kan meerdere oorzaken hebben: schimmelziekte, spint en kaliumgebrek.

Bladverlies bij trosbessen kan te wijten zijn aan de schimmel Drepanopeziza ribis die bladval veroorzaakt. Vooral bij veel regen en niet tijdig kunnen opdrogen is er meer schade mogelijk. Vanaf juni verschijnen de eerste ziektetekens. Overwintering heeft plaats in de afgevallen bladeren, dus deze goed opruimen !

De bladval kan ook veroorzaakt zijn door spint, dit zijn minuscule kleine spinnetjes welke aan de onderzijde van het trosbessenblad zitten.
Droog weer zal meestal de uitbreiding van deze parasiet bevorderen.

Op lichtere gronden (zandgronden) kan gemakkelijk kaliumgebrek optreden. Dit hoofdelement kan gemakkelijk uitspoelen tijdens een regenrijke periode. Bij extreme tekorten ontstaan bij de trosbessen bruine bladranden en later zelfs bladval.
Tijdig bijmesten met een meststof rijk aan kalium (K) kan dit voorkomen.
De meeste samengestelde meststoffen bevatten ook kalium (K).
Ook houtasse is rijk aan kalium (K) en kalk (Ca).

Rode trosbessenstruiken geplant nabij appelbomen geven snel aan als er een tekort dreigt aan kalium. (Indicatorplant).

Meer lezen over bladval bij Ribes-soorten.
Het is niet altijd eenvoudig om ziekten en plagen op cultuurplanten te determineren.
Een overzicht van nuttige weblinks plantenziekten en plagen: diagnose, voorkoming en biologische bestrijding bij fruit, groenten en sierplanten.

Abrikozen snoeien na de oogst.

Abrikozen (Prunus armeniaca) worden geoogst tussen half juli en half augustus.
Abrikozenbomen moeten normaal NIET gesnoeid worden. Indien toch enige snoei nodig is, dan is het aanbevolen snoeitijdstip tussen mei en augustus. Dus snoeien terwijl de abrikozenbomen bladeren hebben. Bij de meeste steenfruitsoorten is dit het beste ogenblik.
Verwijder te laag afhangende takken. Verwijder regelmatig wildopslag. Niet te veel snoeien, want door een te zware snoei worden de bomen vatbaar voor de loodglansschimmel.
Laat steeds een kleine stomp (gerichte voet) staan en zorg dat de schors niet kan afscheuren bij het wegzagen van takken.
Meer lezen over de oogst en kenmerken van verschillende abrikozenrassen (foto-reportage rassen).
Meer lezen over abrikozenteelt en rassenkeuze.
De meeste steenfruitsoorten (Prunus-soorten zoals o.a. pruimenbomen, kersenbomen, perzikbomen en abrikozen) worden tijdens de zomerperiode gesnoeid!
Meer lezen over snoeien van fruitbomen en fruitstruiken in de fruit-snoeikalender.

Vers geplukte perzik en nectarine smaken heerlijk!

'Amsden', een vroeg rijpende witvlezige perzik. (Juli)


'Red Haven' is kan erg veel vruchten produceren!


'Red Haven'


'Red Haven' is zeer productief. Met geel vruchtvlees.


'Pink Peachy', een sierperzik (grote roze bloemen) met eetbare vruchten in september.


'Pink Peachy' met grote vruchten.


'Revita', een witvlezige grote perzik voor september. Tolerant aan de krulziekte.


'Reine de Vergers', een laatrijpende en witvlezige perzik.


Oogsten van perzikvruchten (Prunus persica en Prunus persica nucipersica)
Perzikvruchten voelen erg pluizig aan, terwijl nectarine zonder pluis zijn. De schil is meestal geelbruin met een rode blos. Het vruchtvlees is wit ofwel oranje van kleur en voelt redelijk stevig aan. Bij volledige rijpheid verdwijnt deze stevige structuur en wordt het vruchtvlees sappig en mals.
Perziken en nectarines worden best eetrijp geoogst. Meestal is de oogst van eetrijpe vruchten tussen 10 juli en half september. Bij het narijpen worden de vruchten nog zoeter.
Bij plukrijpheid krijgen de vruchten een opvallende en aantrekkelijke blos. Vruchten die eetrijp worden aan de boom zijn veel lekkerder dan onrijp geoogste vruchten die in de winkel te bekomen zijn.
Pluk de vruchten voorzichtig af, de vruchten rijpen verschillende dagen na.
Rijpe vruchten zijn rijk aan provitamine A.
De vruchten zijn bijzonder geschikt voor vers gebruik en voor verwerking in jam, confituur en gebak.

Er zijn meerdere interessante perzikrassen:
- Amsden: tamelijk klein. Wit vruchtvlees. Rijptijd begin - half juli.
- Benedicte: groot. Groenwit en zeer lekker vruchtvlees. Rijptijd begin september. Tolerant aan de krulziekte.
- Bloedperzik: matig groot. Bloedrood vruchtvlees. Rijptijd september.
- Fertile de septembre: matig groot; zeer productief. Wit vruchtvlees. Rijptijd september.
- Pink Peachy: matig tot groot; zeer productief. Geel vruchtvlees. Rijptijd september. Dwergperzik met opvallend mooie roze bloemen in februari.
- Red Haven: matig tot groot. Geel vruchtvlees en lichte muskaatsmaak. Rijptijd rond half augustus. Matig vatbaar voor krulziekte.
- Revita: matig tot groot. Zeer productief. Groenwit vruchtvlees. Rijptijd begin - half september. Zeer tolerant aan de krulziekte.
- Reine de Vergers: klein tot matig groot. Bijzonder productief. Groenwit vruchtvrlees. Rijptijd begin - half september. Enigszins tolerant aan de krulziekte. Zaadvast ras, mits er geen andere rassen in de omgeving groeien. (Te vermeerderen door zaaien)

Vogels, wespen en oorwormen kunnen schade aanbrengen aan de rijpende vruchten. Breng tijdig een bescherming aan. Stenen potten met oorwormen kunnen kort voor de rijptijd beter (tijdelijk) verplaatst worden naar een andere locatie, aangezien oorwormen ook de schil kunnen beschadigen.

Perziken zijn rijp als:
- Ze lekker ruiken als een perzik
- De zonnekant wordt mooi donker rood (Perzikkleurig)
- De schaduwkant is geel (Niet groen)
- De gele zijde is nog redelijk stevig, maar toch niet hard.
- De perzikvrucht komt gemakkelijk los als je de vrucht omhoog brengt.
- De vingertoppen gemakkelijk in het vruchtvlees geduwd kunnen worden.

Schud geen perzikvruchten af van de boom, ze zijn bijzonder teer en worden snel gekwetst.
Perziken en nectarines zijn ook gemakkelijk te zaaien. Meer lezen over het zaaien van perzikbomen.

Meer lezen over perzik- en nectarinerassen en verzorging.
Uitvoerige informatie over het de rassenkeuze, teelt en verzorging van perzik en nectarine kan u vinden in de "Groente & Fruit Encyclopedie".
Meer lezen over de Groente & Fruit Encyclopedie (Auteurs: Luc Dedeene & Guy De Kinder, Kosmos Uitgevers)